به اشتراک بگذاريد:
ساز های انتقالی
(بر گرفته از کتاب مبانی موسیقی-نوشته کیوان جعفری نژاد.سروین حزین)
به علت محدودیت های اجرایی در ساختمان برخی از سازها، صدای حاصل از آنها نسبت به نت نوشته شده متفاوت خواهد بود. در بیشتر ساز های انتقالی صداهای حاصل بم تر از نت نوشته شده می باشد. اما در برخی از آن ها صدای حاصل زیرتر ار نت نوشته شده خواهد بود. واژه ی انتقالی در این ساز ها اشاره به فاصله ای دارد که نت نوشته شده و صدای حاصل از یکدیگر خواهند داشت. برای سنجش این فاصله همواره نت دو به عنوان نت مبنا به کار می رود.
به عنوان مثال ترومپت سی بمل یک فاصله دوم بزرگ بم تر از نت نوشته شده، صدا می دهد؛ یعنی اگر این ساز نت نوشته شده دو را بنوازد، صدای سی بمل شنیده خواهد شد. از مقایسه این نت ها می توان مقدار انتقال ترومپت سی بمل - که همان دوم بزرگ بم تر نسبت به نت نوشته شده است – را تشخیص داد.
همینطور در کلارینت می بمل، اگر نوازنده نت نوشته شده ی دو را بنوازند، صدای می بمل شنیده خواهد شد؛ باز هم مقایسه ی نت نوشته شده ی «دو» و صدای شنیده شده ی «می بمل»، می توان به مقدار انتقال – که سوم کوچک زیر تر است – پی برد.
به نمونه ای دیگر توجه کنید؛ کُرانگله سازی است که تنها یک نوع دارد و مقدار انتقال آن، یک فاصله پنجم درست بم تر از نت نوشته شده می باشد؛ یعنی اگر کرانگله نت نوشته شده دو را بنوازد، صدای حاصل از آن، نت فا خواهد بود. در مورد تمام نت های دیگر نیز، مقدار انتقال همین گونه است؛ یعنی اگر نوازنده کرانگله نت نوشته شده «سی» را بنوازد، صدای حاصل از آن – یک فاصله پنجم درست بم تر – نت «می» شنیده خواهد شد.
برای دریافت هر گونه اطلاعات از دنیای وسیع موسیقی و همچنین آشنایی با بهترین آموزشگاه های موسیقی غرب تهران به سایت مرجع موسیقی ملل مراجعه فرمایید.
نت, ساز های انتقالی, ساز, ترومپت سی بمل, ترومپت, کلارینت می بمل, کلارینت, نوازنده, کُرانگله, بهترین آموزشگاه های موسیقی غرب تهران, بهترین آموزشگاه های موسیقی, آموزشگاه موسیقی, مرجع موسیقی ملل, موسیقی, موسیقی ملل
نوشتن يک نظر