به اشتراک بگذاريد:
ساز پیانو
(بر گرفته از کتاب مبانی موسیقی-نوشته کیوان جعفری نژاد.سروین حزین)
پیانو حدود 1700 میلادی، توسط بارتولومئو کریستوفری در ایتالیا ابداع شد، در دهه ی 1780 کاربردی کم و بیش گسترده یافت و در 1850از نظر مکانیکی تکمیل شد. چون این ساز توانایی اجرای هر نوع دینامیک (شدت) را از پیانو (ضعیف) تا فورته (قوی) دارد، آن را پیانو-فورته نامیده اند که اختصارا به آن پیانو می گویند.
چکش های پیانو توسط شستی ها (کلاویه ها) به حرکت در می آیند. این ساز به طور معمول سه پدال دارد. مهمترین آن ها پدال نگهدارنده صدا (Damper Pedal) در سمت راست است که نوازنده پیانو با استفاده از آن می تواند صداها را حتی هنگامی که شستی ها رها شده اند نیز تداوم بخشد. پدال تک سیم (Una Corda) در سمت چپ که اغلب به عنوان پدال ملایم نیز شناخته می شود، صدا را همواره تر می کند و از شدت و قدرت آن می کاهد. پدال میانی، پدال سوسته نوتو (Sostenuto) به ندرت به کار گرفته می شود، این پدال به نوازنده امکان می دهد که برخی صداها را بدون تداوم بخشیدن به صدا های دیگر تداوم دهد.
وسعت صوتی پیانو حدود هفت اکتاو است و نت آن را بر روی حامل مضاعف می نویسند. پیانو جزء ساز های ارکستر سمفونیک نمی باشد.
برای دریافت هر گونه اطلاعات از دنیای وسیع موسیقی و همچنین آشنایی با بهترین آموزشگاه های موسیقی غرب تهران به سایت مرجع موسیقی ملل مراجعه فرمایید.
پیانو, ساز پیانو, بارتولومئو کریستوفری, ساز, دینامیک, فورته, پیانو فورته, شستی, کلاویه, پدال, نوازنده پیانو, پدال تک سیم, پدال ملایم, پدال میانی, پدال سوسته نوتو, وسعت صوتی, اکتاو, نت, حامل مضاعف, بهترین آموزشگاه های موسیقی غرب تهران, بهترین آموزشگاه های موسیقی, آموزشگاه موسیقی, مرجع موسیقی ملل, موسیقی ملل, موسیقی, ارکستر سمفونیک
نوشتن يک نظر