ساز نی انبان

(بر گرفته از کتاب مبانی موسیقی-نوشته کیوان جعفری نژاد.سروین حزین)




به نی انبان در بوشهر و حوالی آن، نی هنبونه و نی مشکی نیز گفته می شود. این ساز معمولا در مجالس شادمانی و عروسی نواخته می شود.
این ساز دارای دو لوله صوتی (نی) است که هر کدام شش سوراخ دارد. این دو لوله، که بر روی هم دسته نام دارند، به وسیله بندها به یکدیگر محکم وصل شده اند. هر یک از دو لوله‌ی صوتی تک زبانه هستند و به زبانه یا قمیش مضاعف آن پیکَک می گویند.
دسته به یک کیسه هوا (مشک) از جنس پوست بز یا آهو، که به آن پوسته ساز می گویند، متصل شده است. نوازنده هنگام اجرا، با فشار بازو بر پوسته ی ساز، هوای موجود در آن لوله های صوتی هدایت می کند.
گرچه نی انبان امروز در ایران فقط در خلیج فارس متداول است، ولی در حدود یک قرن پیش در سایر نقاط ایران نیز رواج داشته است. همچنین انواع مختلف این ساز با همین ساختمان در نقاط مختلف دنیا وجود دارند که به آنها  Bag Pipe  گفته می شود.
برای دریافت هر گونه اطلاعات از دنیای وسیع موسیقی و همچنین آشنایی با بهترین آموزشگاه های موسیقی شرق تهران به سایت مرجع موسیقی ملل مراجعه فرمایید.


, , , , , , , , , , , , , , , ,

نوشتن يک نظر

نام :*
رایانامه:
متن نظر:*
تصویر امنیتی:*