ساز کَرنا

(بر گرفته از کتاب مبانی موسیقی-نوشته کیوان جعفری نژاد.سروین حزین)



انواع مختلف این ساز در نقاط متفاوتی همچون مازندران، خراسان، شهر کرد، فارس و مسجد سلیمان رایج است. کرنا از نی یا چوب ساخته می شود و وسعت صوتی محدودی دارد.
کرنای رایج در مازندران تک زبانه است، اما کرنای بختیاری و کرنای رایج شهر کرد دارای قمیش مضاعف (دوزبانه) هستند.
در گذشته کرنا در صحنه های جنگ کاربرد داشته است. کیفیت صوتی زمخت، ساختار آکوستیکی ساز و همچنین وزن سبک ساز و قابل حمل بودن آن، این نظریه زا تایید می کند.
در ایل قشقایی نوازندگان کرنا، چنگی نامیده می شوند که در مراسم عروسی و جشن و رقص می نوازند. رقص مردان، هو نام دارد و رقص زنان به هلی معروف است.
برای دریافت هر گونه اطلاعات از دنیای وسیع موسیقی و همچنین آشنایی با بهترین آموزشگاه های موسیقی غرب تهران به سایت مرجع موسیقی ملل مراجعه فرمایید.


, , , , , , , , , , , , , , , , ,

نوشتن يک نظر

نام :*
رایانامه:
متن نظر:*
تصویر امنیتی:*