به اشتراک بگذاريد:
ساز دوتار
(بر گرفته از کتاب مبانی موسیقی-نوشته کیوان جعفری نژاد.سروین حزین)
دوتار مهم ترین و رایج ترین ساز شمال غربی ایران به شمار می آید و در نواحی خراسان، مناطق ترکمن نشین (گرگان)، مازندران و نیز سیستان و بلوچستان رایج است (دوتار مازندران معمولا دِتار نامیده می شود).
دوتارهای متدوال در نواحی مختلف با حفظ ویژگی های مشترکی چون اجزای ساختمان و شکل کاسه طنینی، تفاوت هایی دارند. از جمله تفاوت در کوک و از همه مهمتر دستان بندی ساز، که در هر منطقه با توجه به ویژگی های قومی و فرهنگی و زیبایی شناسی، با منطقه دیگر و نوازنده دیگر، متفاوت است.
دوتار همانند اسمش دارای دو سیم است که به فواصل مختلف از هم کوک می شوند.
نوازندگان این ساز سیم زیر دوتار را مونث (زن)، و سیم بم را مذکر (مرد) توصیف می کنند. وسعت صوتی دوتار حدود یک اکتاو و نیم است.
حاج قربان سلیمانی و محمد حسن یگانه از معتبرترین بخشی های شمال خراسان به شمار می آیند.
بخشی در روستاهای شمال خراسان به موسیقی دانی گفته که استعداد هنری خارق العاده ای دارد و این استعداد خارق العاده از سوی خداوند به او بخشیده شده است. بخشی به طور کلی داستان های حماسی و عشقی را نقل می کند.
در مناطق ترکمنی از دوتار در مجالس موسیقی درمانی با عنوان پرخوانی یا آیین ذکر استفاده می شود.
از دیگر نوازندگان دوتار می توان به عثمان و سهراب محمدی اشاره کرد.
برای دریافت هر گونه اطلاعات از دنیای وسیع موسیقی و همچنین آشنایی با بهترین آموزشگاه های موسیقی شمال تهران به سایت مرجع موسیقی ملل مراجعه فرمایید.
ساز دوتار, دوتار, ساز خراسان, دِتار, کوک, دستان بندی, ساز, نوازنده, سیم ساز, سیم بم, سیم زیر, حاج قربان سلیمانی, محمد حسن یگانه, وسعت صوتی, اکتاو, بخشی, سهراب محمدی, عثمان, بهترین آموزشگاه موسیقی, آموزشگاه موسیقی, مرجع موسیقی ملل, موسیقی ملل, بهترین آموزشگاه های موسیقی شمال تهران, موسیقی
نوشتن يک نظر